در جمع فداییان

استاد شهید مطهری با فداییان و افکارشان هماهنگ بود. بارها از شهید نواب می‌شنیدم که با احترام از آقای مطهری یاد می‌کرد و از احوال او جویا می‌شد و یا مطلبی را از وی نقل می‌کرد که بیش‌تر جنبه‌ی راهنمایی و نصیحت داشت.

آن شب که بعضی از طلاب به جمعیت فداییان اسلام در مدرسه‌ی فیضیه حمله کردند، شهید مطهری پس از شنیدن گله‌های فداییان اسلام از مرحوم آیت‌الله بروجردی گفت: آقای نواب! ببینید برادر! کوتاهی از خود شما شد. تصدیق کنید که شما آقایان خیلی عصبانی هستید. با خشم و غضب و عصبانیت که نمی‌شود کار کرد. روایت داریم که «الغضب نوع‌المجنون لان صاحبه بعده یندم.»   
حدیث معلل است. علت هم درخور حدیث هست. غضب یک نوع جنون است زیرا دارنده‌ی آن پس از آن پشیمان می‌شود. چرا شما کاری بکنید که به این‌جا برسد؟ نباید با آقای بروجردی طرف شوید. وظیفه‌ ندارید.
نواب سخنان شهید مطهری را تصدیق کرد و آرام به هر چه او گفت، گوش داد.
راوی: حجة‌الاسلام علی دوانی

منبع: مجله ‌ی شاهد یاران صفحه‌ ی 7 فروردین و اردیبهشت 1385