«زندگی نامه شهید مر تضی مطهری»

سیزدهم بهمن ماه  سال 1298 فریمان میزبان نوزادی  شد که  او را مر تضی  نامیدند. سیزده  سال بعد مرتضی  طلبه  حوزه  علمیه  شد و در سال 1316 برای  ادامه  تحصیل علوم دینی  به  قم مراجعت کرد و در محضر درس اساتیدی  چون امام  خمینی  (ره)، آیت الله العظمی  بروجردی  و علامه  سید محمد حسین طباطبایی  شرکت نمود. سال 1331 بود  که  به  تهران مهاجرت کرد و شروع  به تدریس در دانشکده  معقول و منقو ل (الهیات و معارف اسلامی) دانشگاه  تهران نمود و در همان زمان به  همکاری  با مجامع  اسلامی  وکانونهای  مذهبی  پرداخت. در پانزدهم خرداد ماه  42 دستگیر و راهی  زندان شد و یکسال پس از آن به  صلاحدید امام خمیبی  (ره) با جمعیت های  مؤتلفه  اسلامی  آغاز به  همکاری  نمود. پس از چندی  حسینیه  ارشاد تهران را تأسیس کرد که  گام مؤثری  درجهت جذب  و سازماندهی  جوانان بود. در سال 1348 به دلیل انتشار اعلامیه ای  مبنی  بر جمع آوری  کمک    به  آوارگان فلسطین راهی  زندان شد. سال 1354 بود که  رژیم به دلیل  احساس خطری  که  از جانب  شهید مطهری  می نمود ایشان را ممنوع المنبر اعلام کرد. دو سال بعد در سال 1356 استاد اقدام به  پایه گذاری  جامعه  روحانیت مبارز تهران نمود. در سا ل 1357 در سفری  به  پاریس مسؤولیت تشکیل شورای  انقلاب  از سوی  امام (ره) به  ایشان واگذار شد. او که  پاره  تن امام بود در اردیبهشت ماه  1358 پس از سالها تلاش در جهت اعتلای  کلمه  الله  به  دست گروه  فرقان به  شهادت رسید. نامش بلند و یادش جاودان